البته برای داشتن یک اختیار فروش خوب دارنده سکه‌ها باید به‌طرف قراردادش بابت هر سکه، مثلا 20 هزار تومان بپردازد و این امتیاز را از طرف قراردادش اصطلاحاً بخرد و این باعث می‌شود که طرف قرارداد هم حتماً سکه‌ها را در قیمت تعیین‌شده در موعد سررسید، به‌شرط اینکه فروشنده بخواهد بفروشد، بخرد و دبه در نیاورد! البته این‌همه ماجرا نیست.

اگر برعکس پیش‌بینی دارنده سکه‌ها، قیمت سکه افزایش پیدا کند و مثلا به یک‌میلیون تومان برسد، چه می‌شود؟ در پایان قرارداد، فروشنده می‌تواند از اختیار فروشش استفاده نکند و منطقی هم این است که سکه‌هایش را در بازار به قیمت یک‌میلیون تومان به فروش برساند. ولی چون بابت هر سکه مثلا مبلغ 20 هزار تومان برای داشتن اختیار فروش پرداخت کرده است، تقریباً هر سکه برایش 980 هزار تومان تمام می‌شود که با این حساب یک مقدار از سودش کم شده و در این مدت خیالش بابت پایین آمدن قیمت سکه راحت است.