براساس این گزارش بانک مرکزی اعلام کرد: نتیجه بیست و یکمین مرحله از حراج اوراق مالی اسلامی دولتی ۲۸ آذر ۱۴۰۲ اعلام شده و حراج جدید اوراق مالی اسلامی نیز در ۵ دی امسال برگزار خواهد شد.

وی افزود: میزان تولید این شرکت بیش از ۴۰۰ هزار بشکه در روز است که چشم انداز یک میلیون بشکه‌ای را نیز در برنامه دارد. این شرکت زیرمجموعه شرکت ملی نفت ایران است.

عذاری اهواری ادامه داد: ما با شرکت‌های دانش بنیان به عنوان شرکت‌هایی که چالش‌های عملیاتی و فنی ما را به راه حل تبدیل می‌کنند، همکاری می‌کنیم. چالش‌های خود را با شرکت‌های دانش بنیان مطرح می‌کنیم. جلسات متعدد برگزار می‌شود. شرکت‌های دانش بنیان ایده‌های خود را به مرحله عمل می‌رسانند. ما ایده‌ها را در موضوع عملیات به کار می‌گیریم و پس از آنکه در تست‌های آزمایشگاهی و عملیاتی موفق شدند، تولید انبوه می‌شوند.

مدیرعامل شرکت نفت و گاز اروندان بیان کرد: در حال حاضر حدود ۸۶ درصد از کالا‌هایی که از خارج خریده می‌شود، را شرکت‌های دانش بنیان داخلی برای ما می‌سازند. در موضوع فنی و تکنولوژی در مرز دانش نیز با استفاده از خدمات دانش بنیان برای آسفالت زدایی چاه‌های نفتی استفاده می‌شود. قابل توجه است که در چاه‌های نفتی بعد از مدتی کارکردن در خود لوله چاه لایه آسفالتی بسته می‌شود و جلو حرکت نفت را می‌گیرد. این روش‌ها روش شیمیایی است. روش جدید که روش آلتراسونیک است و در دندانپزشکی نیز برای جرم گیری استفاده می‌شود، ما برای چاه استفاده می‌کنیم. این قطعات داخل کشور ساخته شده و توانستیم به روش آلتراسونیک آسفالت زدایی را انجام دهیم تا عملیات ترمیم چاه صورت گیرد و تولید افزایش یابد.

وی خاطرنشان کرد: در جای دیگر با توجه به توصیه‌ها و رهنمود‌های مقام معظم رهبری در داخل شرکت نفت استعداد‌های موجود را در موضوع ساخت شناسایی کردیم. موتور‌های برقی که در کارخانجات به وفور داریم، توانستند به وسیله ریموت که برد دارند و برد‌ها به دلیل تحریم به ما نمی‌رسد، داخل شرکت برد‌ها ساخته شد. در تولید بار اول، از ۶ تولید عقد ۴ قرارداد توسط شرکت اروندان به سرانجام رسید که مهمترین آن "مولتی فیس فلومیتر" و هوشمندسازی چاه هاست. بحث دیجیتال کردن میدان‌های نفتی بحث روز است که در این موضوع نیز پیشگام هستیم. در موضوع جریان سنج‌های همزمان، جریان سنج‌ها گاز، نفت و آب را ارزیابی کرده و اطلاعات آن را برای کنترل و پایش چاه‌های نفتی ارسال می‌کنند.

عذاری اهواری درباره چالش‌های عملیاتی بیان کرد: چالش‌های عملیاتی، چالش‌های پژوهشی هستند. موضوع چالش‌های عملیاتی در عملیات سطحی و بالای زمین است. وقتی صحبت از چالش‌های عملیاتی می‌شود یعنی عملیات روی زمین، فرآورشی مثل موتور‌ها و شیر‌های برقی است. اما چالش‌هایی نیز داریم که تحتانی هستند. این چالش‌ها جنبه‌های فنی پیچیده تری دارند. شرکت‌های دانش بنیان در این کار‌ها کمک شایانی انجام دادند. برای نخستین بار ردیاب گازی را استفاده خواهیم کرد که این محصول نیز با همکاری دانشگاه امیرکبیر پیش می‌رود. به زودی نتایج آن اطلاع رسانی می‌کنیم. ما پژوهش را برای نتیجه گیری و اهداف خود انجام می‌دهیم.

ما می‌خواهیم یک چاه نفتی بزنیم. به وسیله سیال تحت الارض و باتوجه به نتایجی که به دست می‌آید، محل چاه‌های نفتی را دقیق‌تر تعیین کنیم.

اگر یک چاه در جای درستی حفر شود باعث تولید بیشتر خواهد شد. زیرا در جا‌های مختلف منفذ‌هایی وجود دارد که سنگ‌ها کم یا زیاد می‌شود. به وسیله نتایج حاصل از این پژوهش می‌توانیم با استقرار چاه‌ها در محل اصلی تولید را بیشتر کنیم. می‌خواهم بگویم جهت‌های ما میدانی است.

بر این اساس، تالار سیمان در بورس کالا امروز؛ یکشنبه ۳ دی میزبان عرضه یک میلیون و ۱۷۲ هزار و ۳۴۶ تن انواع سیمان از سوی ۶۵ شرکت سیمانی است. از کل عرضه‌های امروز سیمانی‌ها در بورس کالا، ۹۵۰ هزار و ۱۹۴ تن سیمان از نوع تیپ ۲، ۱۲۶ هزار و ۶۵۰ تن از نوع سیمان تیپ ۱-۴۲۵، ۸۵ هزار و ۹۹۰ تن از نوع سیمان تیپ ۱-۳۲۵ و ۹ هزار و ۵۱۲ تن از نوع سیمان تیپ ۱-۵۲۵ خواهد بود.

۶۵ شرکت سیمانی که امروز عرضه دارند، به ترتیب بالاترین حجم عرضه، شامل شرکت‌های سیمان آبیک، ساوه، سپاهان، تهران، مازندران، شرق، بجنورد، هرمزگان، هگمتان، شاهرود، صوفیان، مدلل (صنایع سیمان سامان غرب)، گروه صنعتی معدنی سیمان تجارت مهریز، ارومیه، مجتمع سیمان غرب آسیا، فارس نو، صنایع سیمان گیلان سبز، اردستان، آذر آبادگان خوی، صنایع سیمان شهرکرد، خزر، کارخانجات سیمان لامرد، داراب، نیزار قم، پیوند گلستان، فیروزکوه، ممتازان کرمان، کرمان و زاوه تربت هستند.

همچنین کارخانه‌های سیمان شمال، خوزستان، خمسه، فراز فیروزکوه، لار سبزوار، غرب، عمران انارک، قائن، توسعه گستر هلال خاورمیانه (سیمان مارگون)، خاش، ساروج اصفهان، منددشتی، زابل، صنایع سیمان نهاوند، کاوان بوکان، کویر کاشان، جوین، خاکستری نی ریز، ایلام، آرتا اردبیل، بین‌المللی ساروج بوشهر، فارس، اصفهان، زنجان، کیاسر، دشتستان، تیس چابهار، باقران، استهبان، قشم، کارون، یاسوج، نائین، توسعه ماهان کرمان، کردستان و سپهر قیر و کارزین نیز از دیگر شرکت‌هایی هستند که محصول خود را روی تابلو می‌برند.

پتروشیمی فارابی میزان درآمدی که در طول آبان ماه از فروش محصولات خود شناسایی کرد مربوط به فروش آن‌ها در بازار داخل و خارج از کشور بود، بیشترین درآمدزایی این پتروشیمی متعلق به بازار داخل کشور با ۷۳ میلیارد تومان بود، بازار داخل کشور در این دوره ماهانه ۸۰ درصد از درآمدزایی را به خود اختصاص داد.

درآمد ماهانه‌ای که پتروشیمی فارابی در آبان ماه از فروش محصولات کسب کرد نسبت به ماه گذشته ۱۳ درصد ریزش را در پی داشت و برای دومین ماه متوالی این سیر نزولی را تجربه کرد، درآمد ماهانه این پتروشیمی در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته نیز ۶۲ درصد افزایش یافت.

بیشترین درآمدزایی پتروشیمی فارابی از فروش «دی اکتیل فتالات DOP» با ۴۲ میلیارد تومان بود، این کسب درآمد مربوط به بازار داخلی بود و نرخ فروش آن در آبان ماه نسبت به ماه گذشته ۶ درصد رشد را به همراه داشت، در بازار خارج از کشور نیز تنها محصول «انیدرید فتالیک PAF» با مبلغ ۱۸ میلیارد تومان به فروش رسید.

پتروشیمی فارابی در آبان ماه سال جاری یک هزار و ۷۸۱ تن از محصولات خود را به خریداران به فروش رساند و در مدت زمان ۸ ماهه سپری‌شده از ابتدای سال مالی نیز مجموع مقدار فروش محصولات خود را ۱۹ هزار و ۲۵۵ تن اعلام کرد، بیشترین مقدار فروش ماهانه مربوط به «انیدرید فتالیک PAF» در بازار داخل کشور با ۷۴۹ تن بود.

"شفارا" نسبت به ماه گذشته ۱۷ درصد کاهش مقدار فروش محصولات را تجربه کرد، همچنین این پتروشیمی در این بخش نیز برای دومین ماه متوالی با کاهش مقدار فروش محصولات دست و پنجه نرم می‌کند. گفتنی است که پتروشیمی فارابی در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته نیز مقدار فروش این پتروشیمی با اُفت ۳۵ درصدی مواجه بود.

بر اساس این گزارش، این شرکت اعلام کرد، در راستای بهینه سازی ظرفیت‌های موجود در شرکت، ملک متعلق به این شرکت به ارزش کارشناسی شده به مبلغ ۹۶۰.۰۰۰ میلیون ریال در ازای ملکی واقع در تهران بلوار نلسون ماندلا به ارزش کارشناسی به مبلغ ۱.۱۸۰.۰۰۰ میلیون ریال واگذار خواهد شد.

وی افزود: این امر نشان می‌دهد که معامله‌گران، تحلیلگران و فعالان بازار نسبت به سیگنال‌هایی که از سمت حاکم یا قانون‌گذار اقتصادی صادر می‌شود با تردید می‌نگرند و خود را کاملا در میدان ریسک احتمالی تصمیمات و سیاست‌های قانونگذار قرار نمی‌دهند. شاید دلیل این تغییر نگرش این باشد که فعالان بازار می‌دانند در زمین ناعادلانه بازار با بازیگری در حال رقابت هستند که مالکیت بخش اعظم بازار را در اختیار دارد و نیز حکمران بخش‌های پولی و مالی اقتصاد است و نرخ‌ها را تعیین می‌کند و همچنین کنترل کامل بانک مرکزی را در دست دارد و به‎شدت نیازمند منابع و تامین مالی در اندازه‌ای نجومی است، هم برخلاف جایگاهش دید بسیار کوتاه مدتی دارد، تولید کننده نیست و اتفاقا مصرف کننده بسیار بزرگ و بی در و پیکری است، سابقه بسیار بدی در نیاموختن از اشتباهات تاریخی دارد، دانش و ادراک اقتصادی و مالی ندارد، در پی بهبود وضعیت اقتصادی نیست و اینکه بسیار بی‌انصاف است. ضمن اینکه بلد هم نیست حتی برنامه بودجه را متوازن و تراز درآورد.

مانند این است که مالکیت تیم حریف شما در زمین فوتبال متعلق به داور همان بازی باشد و هیچ نظارت و توان اعمال قانونی هم بر اختیارات آن داور نباشد. مسلما شرایط چنین مسابقه‌ای عادلانه نیست، چون قانون‌گذار خود ذی‌نفع است. حال سوال اینجاست که دولت یا سازمان بورس (که برخلاف ماهیتش کاملا زیر یوغ دولت است) در این وضعیت اقتصادی چرا باید تصمیمی برای بازار بگیرند که به نفع تیم مقابل یا همان فعالان بازار باشد؟

ما هنوز نرخ قطعی بسیاری از پارامتر‌های اساسی و تاثیرگذار بر اقتصاد (مانند نرخ سوخت و خوراک صنایع، نرخ میعانات گازی و نفتای دریافتی شرکت‌ها و ...) را نمی‌دانیم و شرکت‌ها اعداد این پارامتر‌ها را در صورت‌های مالی بصورت علی‌الحساب لحاظ می‌کنند؛ لذا در چنین شرایطی پیشنهاد تجدید ارزیابی و افزایش سرمایه از محل مازاد آن این سوال را برمی‌انگیزد که آیا دولت به این مازاد بعنوان درآمد شرکت‌ها نگاه می‌کند و در ذهن دارد که ازین محل برای اخذ مالیات و جبران بخشی از کسری بودجه استفاده کند یا نه؟‌

می‌دانیم که مردم بعنوان مالکان شرکت‌ها در طول زمان بصورت مستمر هزینه تورم بعلاوه مالیاتی که بابت آن هیچ خدمات اجتماعی دریافت نکرده‌اند را پرداخته‌اند و دولت‌ها از این تورم منتفع شده‌اند، و اکنون باید بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای تمام دارایی‌های شرکت‌ها با تورم انباشته این سال‌ها تطبیق یابد. بابت این تطبیق اعداد در صورت‌های مالی هیچ جریان نقدی ایجاد نمی‌شود، ولی ارزش دارایی‌ها بصورت واقعی نسبت به ارزش پول ملی لحاظ می‌شود، هزینه آن هم قبلا پرداخت شده است.

در این صورت تجدید ارزیابی برای صنایع و شرکت‌ها لازم و مفید است. ولی اگر دولت درصدد اخذ مالیات از این محل باشد این اقدام باید طبق اصول حاکمیت شرکتی بوسیله هیئت مدیره شرکت‌ها در جهت حفظ ارزش دارایی سهامداران، متوقف شود.

در همین برنامه بودجه منابع درآمدی دولت حاصل از مالیاتی که مردم در شرایط تورم بیش از ۴۰% باید بپردازند رشد قابل توجهی کرده است. شما چرا باید بابت کار در فضای اقتصادی که سالانه حداقل ۴۰% دارایی و ارزش افزوده خود را بصورت مالیات پنهان تقدیم دولت می‌کنید و ریسک بزرگ فعالیت در آن را پذیرفته‌اید تا چرخ اقتصاد کشورتان از حرکت نایستد، دوباره مالیات بدهید؟

آنچه واضح است این است که دولت تورم را به رسمیت نمی‌شناسد یا حداقل خود را در ایجاد آن بی‌گناه می‌بیند، و به هر طریقی سعی در نادیده گرفتن آن دارد.

مورد دیگر بحث استهلاک است. تجدید ارزیابی دارایی‌ها در صورتی می‌تواند برای شرکت‌ها و سهامدار جذاب باشد که هزینه‌های آن در کمترین حد ممکن باشد. اگر تجدید برای تمام طبقات دارایی لحاظ شود بخش استهلاک پذیر دارایی‌ها مانند ماشین آلات و ساختمان باتوجه به افزایش ارزش شدیدی که خواهند داشت، هزینه استهلاک بسیار زیادی را به صورت سود و زیان شرکت تحمیل کرده و در عمل باعث کاهش سود شرکت‌ها و نیز تحت تاثیر قرار گرفتن پارامتر‌های سودسازی مانند نرخ بازگشت دارایی و سرمایه خواهند شد.

این امر یک مشکل حسابداری است. چرا که مردم از طریق قیمتی که تابحال برای کالا‌ها و خدمات بعلاوه تورم پرداخته‌اند و سهامداران نیز با تقبل تورم بعلاوه هزینه استهلاک، یکبار هزینه استهلاک را پرداخته‌اند و اصلا دیگر استهلاکی نیست. اما در تجدید ارزیابی، ارزش متوازن با تورم دارایی‌ها بعنوان بهای تمام شده جدید در نظر گرفته می‌شود و باید مجدد برای آن هزینه پرداخت شود، و بار آن هم بدلیل پرداخت هزینه مجدد استهلاک و هم بدلیل پرداخت بهای بیشتر برای کالا‌ها و خدمات، بر دوش سهامدار و مردم است.

این مورد ازین نظر می‌تواند برای دولت جذاب باشد که با کاهش سود شرکت‌ها، سود نقدی تقسیم شده که به حساب افراد واریز می‌شود کاهش قابل ملاحظه‌ای پیدا می‌کند و، چون هزینه استهلاک جریان نقد خروجی نیست، در حساب شرکت‌ها باقی می‌ماند و دولت می‌تواند این پول را بعد‌ها از هولدینگ‌ها و شرکت‌های بالاسری بخواهد یا اینکه شرکت‌ها را ملزم به اجرای طرح‌های توسعه‌ای کند. به نظر می‌آید دولت بدین وسیله درصدد کنترل تورم از طریق محدود کردن تزریق پول به جامعه نیز باشد یا اینکه بخواهد حداقل آن را امتحان کند.

مورد بعدی این است که تجدید ارزیابی برای چه شرکت‌هایی در نظر گرفته شود و آیا شرکتی می‌تواند بنا بر مصالح خود از زیر بار تجدید فرار کند یا نه؟

آیا شرکت‌های زیان ده مانند ایران خوردو و سایپا و ... بعد از تجدید ارزیابی، ساختار عملیاتی و مدیریتی را هم تجدید خواهند کرد تا به چرخه سودسازی برگردند؟ یا اینکه، چون تورم داریم فقط می‌خواهیم آن اعداد بزرگ را در صورت مالی تماشا کنیم؟

مورد بعدی این است که چه روشی باید برای تجدید ارزیابی به کار گرفته شود؟ آیا متد ارزشگذاری دارایی شرکت سودساز با یک شرکت زیان‌ساز یکسان است؟ اگر ارزیابی دارایی‌های شرکتی سودساز از طریق تنزیل جریان‌های نقدی (که استاندارد عملیاتی دارد و پذیرفته شده است)، کمتر از ارزش دارایی‌های شرکت زیان‌سازی باشد که از طریق برآورد ارزش جایگزینی تجدید ارزیابی داده است، درواقع سهامداران شرکت‌های سودساز کمتر از شرکت‌های زیان‌ساز منتفع می‌شوند و این باعث ایجاد فشار فروش در سهام بنیادی و سود ساز و متعاقب آن ایجاد فشار خرید در سهام شرکت‌های زیان‌ساز می‌شود.

مشکل بعدی تجدید ارزیابی شرکت‌های بسیار بزرگی مانند فولاد مبارکه و فارس (هم از محل دارایی هم از محل سرمایه گذاری) است. بعنوان مثال فولاد با سرمایه ۸۰ همتی در صورت تجدید قابل توجهی مانند ۱۰۰۰%، سرمایه‌ای برابر با ۸۸۰ همت خواهد داشت. یعنی بیش از ۱۰ درصد کل مارکت بازار بورس! در این‌صورت باید سیاست‌های دیگری برای میزان شناوری سهام و حجم مبنا و دامنه نوسان و ... تدوین شود.

موارد دیگری ازین دست را می‌توان به‌عنوان معایب تجدید ارزیابی برشمرد. اما اگر دولت را فعلا نادیده بگیریم، شاید بزرگترین مزیت تجدید ارزیابی برای شرکت‌های سرمایه گذاری و بانک‌ها و بیمه‌ها باشد که باتوجه به افزایش ارزش شرکت‌های تحت تملک و رشد سرمایه نسبت به بدهی، می‌توانند کفایت سرمایه خود را بهبود داده و اقدام به جذب بدهی و سپرده بیشتری کنند و درنتیجه بهره بیشتری ازین حیث ببرند. اما باز مشکلی که ایجاد می‌شود این است که این سپرده تحت کنترل بانک مرکزی درمی‌آید و احتمالا با اعمال سیاست‌های تکلیفی دوباره برای خرید اوراق بدهی دولتی و تامین مالی دولت به کار می‌رود.

مزیت اصلی تجدید ارزیابی شاید همان واقعی شدن ارزش دارایی شرکت‌ها متناظر با تورم باشد و آنجا همگان دریابند که ارزش واقعی ریال تحت کنترل بانک مرکزی در قیاس با دارایی‌های جامعه چه روندی داشته است؟ شاید دولت و بانک مرکزی بالاخره پذیرفته‌اند که این شیوه حاکمیت اقتصادی بسیار مخرب است و می‌خواهند با این اقدام سیاست‌های اصلاحی تدوین کنند! اما سوال اینجاست که اگر تمایلی به چنین پذیرشی بوجود آمده، چرا از اصلاح پارامتر‌هایی مانند نرخ بهره، کاهش انتشار اوراق، آزادسازی نرخ ارز، حذف تعرفه گمرکی، کاهش تصدی گری اقتصادی دولت، کاهش انحصار بانک مرکزی در تخصیص ارز به بدترین مصارف ممکن و بسیاری موارد دیگر، آغاز نمی‌شود؟

درنهایت تجدید ارزیابی اگر به میل خود شرکت‌ها باشد و قبل از ابلاغ دولت و سازمان توسط خود شرکت‌ها آغاز شده باشد، قطعا اتفاق خوبی است و منجر به افزایش پاسخگویی مدیریت در قبال دارایی‌ها شده و سود و عملیات شرکت را بصورت واقعی به سهامدار اعلام می‌کند اما؛ اگر ابلاغ سازمان و دولت و وزارت اقتصاد و اداره مالیات بالای سر آن باشد، باید بسیار محتاطانه عمل کرد.

وی تاکید کرد: فرایند افزایش سرمایه یکی از موضوعات مهمی است که از سوی سازمان بورس و اوراق بهادار کنترل می‌شود و شرکت ملزم به معرفی متعهد پذیره‌نویسی است تا در صورت خریداری نشدن حق تقدم‌ها، متعهد اقدام به خرید حق تقدم‌های استفاده نشده کند.

روشن قلب با بیان این که افزایش سرمایه در شرکت‌ها مطابق با مقررات قانون تجارت و سایر قوانین به چهار روش کلی قابل انجام است، گفت: در این فرایند ابتدا هیئت مدیره شرکت گزارش توجیهی انجام افزایش سرمایه را تهیه و به صورت فوری به سهامداران افشا می‌کند و پس از آن بازرس قانونی شرکت نسبت به گزارش توجیهی تعیین شده از سوی هیئت مدیره شرکت، اظهار نظر کرده و پس از آن، شرکت با تکمیل سایر مستندات لازم برای بررسی افزایش سرمایه درخواست صدور مجوز افزایش سرمایه را برای سازمان ارسال می‌کند.

وی در ادامه با تاکید بر این که فرایند تصویب افزایش سرمایه در دو مقطع باید به تصویب ارکان شرکت برسد، گفت: در مقطع اول هیئت مدیره شرکت گزارش توجیهی را تهیه خواهد کرد و در صورت تایید بازرس قانونی و سازمان، مجمع شرکت در پایان کار در خصوص اینکه این افزایش سرمایه را تصویب کند یا خیر تصمیم‌گیری می‌کند. اما تصمیم نهایی در خصوص این افزایش سرمایه بر عهده سهامداران شرکت است و آن‌ها می‌توانند تعیین کنند که این افزایش سرمایه انجام شود و یا با آن مخالفت کنند.

روشن قلب با اشاره به این که سازمان بورس و اوراق بهادار پس از بررسی مستندات ارسالی، در صورت تکمیل بودن گزارش‌ها مجوز افزایش سرمایه را صادر خواهد کرد، افزود: پس از صدور مجوز افزایش سرمایه از سوی سازمان بورس، مجمع فوق‌العاده شرکت در خصوص تصویب و یا تصویب نشدن افزایش سرمایه تصمیم‌گیری می‌کند.

بر اساس این گزارش، یک هزار و ۹۲۱ تن روغن پایه، یک هزار و ۶۰ تن مواد پلیمری، ۴۵۰ تن قیر، ۳۰۰ تن وکیوم باتوم و ۱۰ تن آمونیاک (مایع) در تالار پتروشیمی و فرآورده‌های نفتی فروخته شد.

تالار صادراتی میزبان معامله ۳۱ هزار و ۳۷۶ تن قیر بود.

تالار سیمان شاهد معامله ۲۰۱ هزار و ۷۲۹ تن سیمان بود.

در تالار حراج باز ۵۰۶ تن پلی وینیل کلراید و ۱۹۰ تن سولفور مولیبدن مورد معامله قرار گرفت.

بازار فرعی معامله ۱۳۵ هزار لیتر روغن کارکرده لوکوموتیو، ۶ هزار و ۱۰۰ تن شمش بلوم، یک هزار تن ضایعات نرمه آهن اسفنجی، ۲۰۰ تن تختال، ۱۵۰ تن بوتادی‌ان و ۱۰۰ تن روغن نیمه سنگین پایه قطرانی را تجربه کرد.

در اوایل سال ۱۴۰۲ تنش‌هایی در بازار اختیار معامله رخ داد که برای جلوگیری از گسترش آن، شاهد به وجود آمدن محدودیت‌هایی در بازار اختیار معامله گردید و تا حدودی محدودیت‌های تعیین شده بر نظارت معاملات اختیار معامله کمک بسزایی کرد.

کماکان برای بهبود نظارت بر معاملات، محدودیت‌های اعمال شده نیازمند بررسی و تغییرات هستند؛ اما در کنار نظارت صحیح بر این بازار یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های توسعه بازار مشتقات، مدیریت ریسک‌های موجود در این بازار است. اگر راهکار اساسی و پایه‌ای برای این موضوع اتخاذ نگردد می‌تواند آینده قرارداد‌های آپشن را تحت‌تأثیر قرار دهد. یکی از عمده ریسک‌های موجود بازار مشتقات برای کارگزار است.

برای مثال در روز تسویه قرارداد‌های مشتقه سهام طرف حساب شرکت سپرده‌گذاری مرکزی، کارگزار است در صورت بروز هرگونه نکول تمامی خسارات از حساب در اختیار کارگزار کسر خواهد شد به همین سبب بسیاری از کارگزاران موقعیت فروش را برای برخی از مشتریان فعال می‌نمایند. با بررسی‌های بیشتر در بازار سرمایه همچنان بسیاری از کارگزاران منبع درستی برای اجرای نحوه صحیح فعال‌کردن دسترسی فروش به مشتریان را در اختیار ندارند که این موضوع به علت نوپا بودن و جدید بودن بازار مشتقات است.

لذا برای کمتر کردن ریسک کارگزار و نحوه اجرایی‌شدن بهتر است سامانه یکپارچه مدیریت ریسک در اختیار کارگزار قرار گیرد تا بتواند ریسک‌های موجود در خصوص مشتریان را بررسی نماید. وجود یک سامانه مدیریت ریسک یکپارچه می‌تواند ریسک کارگزار را کاهش دهد و به تعمق بیشتر بازار مشتقات کمک نماید.

مجموع بهای تمام‌شده سرمایه‌گذاری "ومهان" در این دوره ماهانه برابر با ۱۴ هزار و ۸۷۹ میلیارد تومان بوده است؛ همچنین ارزش بازار پرتفوی بورسی آن با رشد ۳ درصدی نسبت به مهرماه سال جاری به سطح ۳۱ هزار و ۹۱۷ میلیارد تومانی رسیده است.

گروه توسعه مالی مهر آیندگان بیشترین سرمایه‌گذاری خود را در شرکت‌هایی انجام داد که در بازار سرمایه حضور داشتند. میزان سرمایه‌گذاری "ومهان" در شرکت‌های خارج از بورس برابر با ۲ هزار و ۷۷۶ و شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس ۱۲ هزار و ۱۰۲ میلیارد تومان بود.

عمده سرمایه‌گذاری "ومهان" در این ماه مربوط به بخش‌های (فراورده‌های نفتی، کک، سوخت هسته‌ای) به بهای تمام‌شده ۳ هزار و ۲۹۱ میلیارد تومان و همچنین بخش مربوط به (محصولات شیمیایی) به بهای تمام‌شده ۲ هزار و ۴۲۱ میلیارد تومان بوده است.

بر این اساس، این شرکت اعلام کرد، بانک دی اعلام در نظر دارد تعداد ۳.۹۱۰.۰۰۰.۰۰۰ سهم معادل ۷۰.۸۳ درصد از سهام "تماوند" را به طور عمده و نقد یا شرایطی از طریق بازار دوم فرابورس عرضه کند.

گفتنی است، تاریخ عرضه روز دوشنبه مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۲۵ تعیین شده است.

میزان درآمدی که شرکت معدنی و صنعتی چادرملو در هشتمین ماه از سال جاری به سهام‌داران خود اعلام کرد مربوط به فروش محصولات تولیدی خود در بازار داخلی و خارجی بود، این شرکت معدنی و صنعتی از فروش محصولات خود به درآمد ۴ هزار و ۹۲۸ میلیاردتومانی دست پیدا کرد. این شرکت در مقایسه با ماه گذشته با کاهش و در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته با افزایش ۳۱ درصدی همراه بود، همچنین "کچاد" میزان درآمد تجمیعی که در این دوره ۸ماهه از خود بر جای گذاشت با رشد ۳۵ درصدی نسبت به سال گذشته روبه‌رو بود.

بر اساس گزارش فعالیت ماهانه‌ای که شرکت معدنی و صنعتی چادرملو از آبان‌ماه خود منتشر کرد بیانگر آن بود که بیشترین تقاضای مشتریان برای «کنسانتره آهن (خشک)» بود که از فروش این محصول، به درآمدزایی ۲ هزار و ۱۰ میلیاردتومانی دست‌یافت. "کچاد" نرخ فروش «کنسانتره آهن (خشک)» را برابر با ۴ میلیون و ۱۳ هزار تومان به‌ازای هر تن اعلام کرد. دیگر محصولاتی که "کچاد" در آبان‌ماه به فروش رساند عبارت‌اند از «فولاد، گندله، آهن اسفنجی و عرضه برق تولیدی (نیروگاه)» که به ترتیب فولاد و گندله ۲۷ و ۱۷ درصد از ترکیب درآمد ماهانه را رقم زده‌اند.

"فصبا" در این ماه با رشد ۱۷۴ درصدی درآمد ماهانه خود، معادل یک هزار و ۳۱ میلیارد تومان؛ در مقایسه با مهرماه سال جاری همراه بوده است. گفتنی است این میزان نسبت به دوره مشابه سال گذشته نیز رشد ۵۸ درصدی را محقق ساخته است.

اصلی‌ترین محصول شرکت صبا فولاد خلیج‌فارس (بریکت آهن اسفنجی) است که در آبان ماه از این محل؛ علی‌رغم کاهش نرخ ۲۷۷ هزارتومانی، به این سطح از درآمدزایی دست‌یافته است.

پس از عملکرد فوق‌العاده صبا فولاد خلیج‌فارسی در شهریورماه سال جاری، این ماه از بهترین دوره‌های سودآوری و فروش برای "فصبا" بوده است. میزان فروش این شرکت در این ماه با رشد ۱۸۰ درصدی نسبت به مهرماه، به سطح ۱۲۳ هزار تنی رسیده است. میزان تولیدات "فصبا" نیز با رشد ۲۳ درصدی نسبت به دوره یاد شده؛ به ۱۲۰ هزار تن رسیده است.

بر اساس این گزارش، روز جاری در تالار صادراتی بورس کالای ایران ۳۱ هزار و ۸۷۶ تن قیر، ۲ هزار تن شمش بلوم، ۲ هزار تن گوگرد گرانوله و هزار و ۸ تن میلگرد عرضه می‌شود.

گفتنی است، روز شنبه نیز در تالار صادراتی بورس کالا ۳۹ هزار و ۱۲۰ تن قیر، ۵ هزار تن شمش آلومینیوم و ۳ هزار تن گوگرد گرانوله عرضه شد که در نهایت ۵ هزار و ۷۱۰ تن محصول داد و ستد شد.

میزان درآمدی که شرکت پتروشیمی شهید تندگویان در هشتمین ماه از سال جاری به سهام‌داران خود اعلام کرد مربوط به فروش محصولات تولیدی خود در بازار داخلی بود، این شرکت پتروشیمی از فروش محصولات خود به درآمد ۲ هزار و ۲۵۸ میلیاردتومانی دست پیدا کرد. این شرکت در مقایسه با ماه گذشته کاهش همراه بود و در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته با افزایش ۴۷ درصدی همراه بود، همچنین این پتروشیمی میزان درآمد تجمیعی که در این دوره ۸ ماهه از خود بر جای گذاشت با رشد ۳۶ درصدی نسبت به سال گذشته روبه‌رو بود.

بیشترین درآمدزایی که شرکت پتروشیمی شهید تندگویان از فروش محصولات خود در این دوره ماهانه شناسایی کرد مربوط به «گرید بطری» با یک هزار و ۱۳۴ میلیارد تومان بود درآمدی که "شگویا" از فروش این محصول در آبان ماه به دست آورد برابر با ۵۰ درصد از درآمد ماهانه بود. پس از «گرید بطری» پرفروش‌ترین محصول این شرکت «گرید الیاف» بود که با ۹۸۷ میلیارد تومان کسب درآمد، جایگاه بعدی را به خود اختصاص داده است. همچنین شرکت پتروشیمی شهید تندگویان در ماه جاری از «نخ POY» هم کسب درآمد کرد که ۶ درصد از درآمد ماهانه را به خود اختصاص داد.

همان‌طور که در گزارش پیشین که به روند ارزش بازار پرتفوی بورسی و بهای تمام‌شده سرمایه‌گذاری‌های "فارس" پرداختیم؛ گفتیم که شرکت‌های غیر بورسی سهم عمده سرمایه‌گذاری‌های "فارس" را به خود اختصاص داده‌اند.

همان‌گونه که در نمودار فوق ملاحظه می‌فرمایید ۷۴ درصد سرمایه‌گذاری‌های این شرکت شامل سرمایه‌گذاری‌های این شرکت نزد شرکت‌های غیر بورسی است که بخش «مواد و محصولات شیمیایی» به ارزش بهای تمام‌شده ۱۴ هزار و ۷۳۴ میلیارد تومان قرار دارد که ۴۴ درصد از کل بهای تمام‌شده سرمایه‌های "فارس" را به خود اختصاص داده است.

گفتنی است سرمایه‌گذاری‌های شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس در «محصولات شیمیایی» بیشترین حجم را در بین فعالیت‌های "فارس" در شرکت‌های پذیرفته‌شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار را شامل شده است.

با توجه به‌صورت وضعیت پرتفوی شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس "فارس" درمیابیم که پنج شرکت برتری که شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس در آن‌ها اقدام به سرمایه‌گذاری کرده است، حدود ۷۰ درصد از حجم بهای تمام‌شده کل سرمایه‌گذاری‌های "فارس" نزد شرکت‌های بورسی را به خود اختصاص داده‌اند.

در صدر این لیست «گروه پتروشیمی سرمایه‌گذاری ایرانیان» جای گرفته است که بیش از ۳ هزار و ۲۲۷ میلیارد تومان، معادل ۴۰ درصد از این حجم را شامل شده است. در جایگاه دوم «شرکت پتروشیمی فجر» قرار دارد که "فارس" با تصاحب ۶۰ درصدی مالکیت این شرکت، ۱۳ درصد از سرمایه‌گذاری‌های بورسی خود را به آن اختصاص داده است.

سرمایه‌گذاری‌های شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس نزد شرکت‌های غیر بورسی به ۳۱ شرکت خلاصه می‌شود که دراین‌بین، شرکت سرمایه‌گذاری مدیران اقتصاد ۲۸ درصد از پرتفوی غیر بورسی "فارس" را به خود اختصاص داده است که این میزان به بهای تمام‌شده ۱۰ هزار و ۱۸۰ میلیارد تومان است.

میزان درآمدی که شرکت فولاد هرمزگان جنوب در هشتمین ماه از سال جاری به سهام‌داران خود اعلام کرد مربوط به فروش محصولات تولیدی خود در بازار داخلی و خارجی بود، که این میزان نسبت به دوره مشابه سال گذشته با رشد ۶۵ درصدی همراه بوده است، هرچند این مقدار در مقایسه با مهرماه مقداری کاهش داشته است.

همچنین "هرمز" میزان درآمد تجمیعی که در این دوره ۸ ماهه از خود بر جای گذاشت با رشد ۵۴ درصدی نسبت به سال گذشته روبه‌رو بوده و به مبلغ ۱۹ هزار و ۳۶۰ میلیارد تومان دست یافته است.

بیشترین میزان درآمدی که فولاد هرمزگان جنوب در این دوره ماهانه شناسایی کرد متعلق به بازار داخلی بوده است. درآمد صادراتی که "هرمز" در این ماه از سال ۱۴۰۲، برابر با ۸۵۹ میلیارد تومان بوده است.

"هرمز" در آبان ماه ۳۳۵ هزار و ۶۳۷ تن محصول تولید کرد که موفق به فروش ۱۳۷ هزار و ۱۲۰ تن از محصولات تولیدی خود شد.

عنوان پرفروش‌ترین محصول فولاد هرمزگان جنوب این ماه نیز محصول «اسلب (بازار داخلی)» با یک هزار و ۷۳۶ میلیارد تومان یدک می‌کشد، میزان درآمدی که از فروش این محصول در هشتمین ماه از سال جاری به ثبت رسید ۶۷ درصد از درآمد ماهانه را به خود اختصاص داد، نرخ فروش این محصول که در ماه گذشته با رشد همراه بوده، مقداری کاهش‌یافته و نرخ ۲۰ میلیون و ۷۱۳ هزارتومان درازای هر تن رسید.

مجموع بهای تمام‌شده سرمایه‌گذاری "فارس" در این دوره ماهانه برابر با ۳۳ هزار و ۶۲۹ میلیارد تومان بوده است؛ شرکت صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس بیشترین سرمایه‌گذاری خود را در شرکت‌هایی انجام داد که در خارج از بازار سرمایه حضور داشتند. میزان سرمایه‌گذاری "فارس" در شرکت‌های خارج از بورس برابر با ۲۵ هزار و ۵۵۱ و شرکت‌های پذیرفته شده در بورس ۸ هزار و ۷۸ میلیارد تومان بود. عمده سرمایه‌گذاری "فارس" در شرکت‌های پذیرفته شده نزد سازمان بورس و اوراق بهادار، در آبان ماه مربوط به محصولات شیمیایی وعرضه برق، گاز، بخاروآب گرم بوده است.

صنایع پتروشیمی خلیج‌فارس در گزارش فعالیت ماهانه منتهی به آبان ماه سال ۱۴۰۲ (سال مالی منتهی به خردادماه ۱۴۰۳) در صورت‌وضعیت پرتفوی شرکت‌های «بورسی» ارزش بازار سرمایه‌گذاری‌های خود را بالغ‌بر ۲۹۳ هزار و ۶۹۱ میلیارد تومان به ثبت رسانده است.

این میزان در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته با ۶۷ هزار و ۶۱۲ میلیارد تومان، معادل ۳۰ درصد هماره بوده است؛ گفتنی است ارزش بازار پرتفوی بورسی این شرکت نسبت به مهرماه نیز با رشد ۳ هزار و ۴۰۳ میلیاردی را محقق ساخته است.

بیشترین حجم معاملات در بازار گواهی سپرده کالایی برای گروه سیمان به حجم یک میلیون تن بود. در معاملات امروز ۸۰۱ دفعه معامله صورت گرفت.

در این بازار (به جز معاملات شمش طلا) در سمت حقیقی‌ها، ۲۱۳ خریدار و ۲۰۴ فروشنده و در سمت حقوقی‌ها، ۱۰ خریدار و ۹ فروشنده حضور بودند.

در دادوستد‌های امروز بازار صندوق کالایی، ۲۶ میلیون و ۷۵۲ هزار و ۴۷۱ واحد صندوق کالایی به ارزش ۹۴۹میلیارد و ۷۷۴ میلیون ریال دست به دست شد. در این روز ۸ هزار و ۸۰۷ دفعه معامله صورت گرفت.

در سمت حقیقی‌ها، ۳ هزار و ۶۹۲ خریدار و یک هزار و ۴۰۰ فروشنده و در سمت حقوقی‌ها، ۲۸ خریدار و ۱۸ فروشنده در بازار حاضر بودند.

بیشترین حجم معاملات در دادوستد‌های مربوط به صندوق‌های کالایی برای صندوق س. کیمیا زرین کاردان (گنج) به میزان ۵ میلیون و ۲۶۲ هزار و ۳۰۴ واحد صندوق کالایی بود که ارزش آن به ۱۱۶ میلیارد ریال رسید.

مجموع بهای تمام‌شده سرمایه‌گذاری "ومعادن" در این دوره ماهانه برابر با ۲۹ هزار و ۹۷۳ میلیارد تومان بوده است؛ این میزان در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته حدود ۵۸ درصد افزایش داشته است. ارزش بازار پرتفوی بورسی این شرکت نیز به مبلغ ۱۵۳ هزار و۴۲۵ میلیارد تومان نسبت به دوره مشابه سال مالی گذشته، ۳۵ درصد رشد را به همراه داشته است، هرچند این میزان در مقایسه با مهرماه سال جاری ۰.۷ درصد کاهش داشته است؛ می‌توان گفت ارزش بازار پرتفوی بورسی "ومعادن" ارزش‌آفرینی خود را در طی ماه‌های گذشته، علی‌رغم چالش‌های محتمل بر بازار سرمایه از جانب تنش‌های جنگ در منطقه و غیره؛ حفظ کرده است.

شرکت سرمایه‌گذاری توسعه معادن و فلزات بیشترین سرمایه‌گذاری خود را در شرکت‌هایی انجام داد که در بازار سرمایه حضور داشتند. میزان سرمایه‌گذاری "ومعادن" در شرکت‌های خارج از بورس برابر با ۹ هزار و ۸۲۴ و شرکت‌های پذیرفته‌شده در بورس ۲۰ هزار و ۱۴۸ میلیارد تومان بود.

عمده سرمایه‌گذاری "ومعادن" در آبان ماه مربوط به (استخراج کانه‌های فلزی) و (فلزات اساسی) بوده است.

میزان درآمدی که شرکت پتروشیمی ارومیه در هشتمین ماه از سال جاری به سهام‌داران خود اعلام کرد مربوط به فروش محصولات تولیدی خود در بازار داخلی و خارجی بوده است که این میزان نسبت به مهرماه با رشد ۲۵ درصدی همراه بوده است، گفتنی است درآمد تجمیعی آن نیز در مقایسه با دوره مشابه سال گذشته ۶۰ درصد رشد را محقق ساخته است.

همان‌طور که قبل‌تر گفته شد سبد درآمدی پتروشیمی ارومیه متشکل از فروش محصولات این شرکت در بازار داخلی و همچنین فروش صادراتی آن می‌شود. فروش صادراتی این شرکت نسبت به مهرماه بیش از ۶ میلیارد تومان افزایش‌یافته است و در آبان ماه ۱۵ درصد از سبد درآمدی آن را شامل می‌شود. بااین‌حال فروش "شاروم" در بازار داخلی بیشترین حجم این شرکت را شامل شده که حجم ۸۵ درصدی را به خود اختصاص داده است.

بیشترین درآمدزایی که شرکت پتروشیمی ارومیه از فروش محصولات خود در این دوره ماهانه شناسایی کرد مربوط به «سولفات پتاسیم» با ۲۷ میلیارد و ۷۲۲ میلیون تومان بود؛ درآمدی که "شاروم" از فروش این محصول در آبان ماه به دست آورد برابر با ۵۹ درصد از درآمد ماهانه بود.

پس از «سولفات پتاسیم»، پرفروش‌ترین محصول این شرکت «سولفات آلومینیوم» بود که ۹ میلیارد و ۴۹۵ میلیون تومان کسب درآمد داشته است. همچنین شرکت پتروشیمی ارومیه در ماه جاری از «کریستال ملانین و سولفات آمونیوم» هم‌کسب درآمد کرد.

به گزارش کالاخبر، در دادوستد‌های امروز بازار گواهی سپرده کالایی، ۳ میلیون و ۲۴۶ هزار و ۵۸۳ گواهی سپرده کالایی به ارزش یک هزار و ۵۲۵ میلیارد و ۱۶ میلیون ریال دست به دست شد.

در معاملات امروز که با ۷ دارایی پی گرفته شد، بیشترین حجم معاملات برای گروه سیمان به میزان ۲ میلیون و ۴۷۹ هزار گواهی سپرده کالایی بود.

همچنین در این روز در بازار گواهی سپرده کالایی یک هزار و ۸۰۰ دفعه معامله صورت گرفت

در این روز (به جز معاملات شمش طلا) در سمت حقیقی‌ها، ۵۲۷ خریدار و ۱۸۴ فروشنده و در سمت حقوقی‌ها، ۶۲ خریدار و ۶۶ فروشنده در بازار حاضر بودند.

در دادوستد‌های امروز بخش صندوق‌های کالایی، ۳۷ میلیون و ۳۹۵ هزار و ۹۱ گواهی سپرده کالایی به ارزش ۹۸۵ میلیارد و ۳۲۹ میلیون ریال دست به دست شد. در این روز ۱۰ هزار و ۲۳۱ دفعه معامله صورت گرفت.

در دادوستد‌های امروز در بخش صندوق‌ها، در سمت حقیقی‌ها، ۴ هزار و ۲۱۷ خریدار و یک هزار و ۷۱۲ فروشنده و در سمت حقوقی‌ها، ۳۴ خریدار و ۹ فروشنده در بازار حاضر بودند.

بیشترین حجم معاملات در بازار صندوق‌های کالایی برای صندوق س. پشتوانه سکه طلا کهربا (کهربا) به میزان ۸ میلیون و ۸۱ هزار و ۶۶۸ واحد صندوق کالایی به ارزش ۲۰۳ میلیارد ریال بود.

وی ادامه داد: در مجموع اتفاق مثبتی هست و می‌تواند ذهنیت سهامداران را نسبت به دارایی‌های ارزشمندی که در بازار سرمایه عموما وجود دارد بهتر کند و همچنین این موضوع می‌تواند محرکی باشد برای اقبال مجدد به بازار سرمایه اما؛ خب طبیعتاً این موضوع تاثیر روی تاثیر مثبتی روی سودآوری شرکت‌ها ندارد و بعضاً میتواند بر هزینه استهلاک تأثیر داشته باشد. از این جنبه نکته مثبتی نیست اما؛ در مجموع یک اتفاق مثبت هست و کمک میکند که دارایی شرکت‌های بورسی به روز و شفاف شوند و جو کسل کننده که در بازار سرمایه در سال‌های اخیر ایجاد شده را بتواند تحت تاثیر قرار بدهد و زمینه رشد بازار را ایجاد کند.

میرزایی افزود: نکته مهمی که لازم هست به آن اشاره داشته باشیم، این موضوع الزاماً به صورت یک شوک به بازار نیست اتفاقی که شاید خیلی از سهامداران نسبت به آن بدبین هستند و فکر می‌کنند که تاثیرات آن کوتاه مدت است و بازار هر چه بازدهی داشته باشد مجدداً پس خواهد داد و به نقطه اولیه برمی‌گردد.

به نظر من این موضوع اتفاق مثبتی است که می‌تواند زمینه رشد بازار سرمایه را ایجاد کند و مشابه اتفاقی که در هفته گذشته مشاهده کردیم و در عین حال کمک کند که بازار جاماندگی نسبت به بازار‌های رقیب خودش داشته را پر کند و در واقع به تعبیری بهتر بهانه‌ای برای آزاد شدن فنر فشرده شده بازار و حرکت آن به سمت رشد است.

سوالی که در خصوص موضوع تجدید ارزیابی دارایی شرکت‌ها و تأثیر آن بر بازار سرمایه وجود دارد این است که آیا ملاک سرمایه‌گذاری در بازار، سودآوری شرکت‌ها است و یا اینکه دارایی آن‌ها؛ نیما میرزایی در این رابطه عنوان کرد: ما نمی‌توانیم نگاه صرف سودآوری داشته باشیم، از این منظر فرضاً یک شرکت خودروساز بزرگ که بازدهی منفی دارد یعنی زیان سازی دارد با این فرمول ارزش آن از بین خواهد رفت، در صورتی که یک شرکت بزرگ (به عنوان مثال سایپا ایران خودرو) و استراتژیک هست.

میرزایی گفت: به هیچ عنوان ارزش دارایی‌های آن را نمی‌توانیم در واقع در نظر نگیریم و همین‌طور بالعکس این اتفاق وجود دارد یعنی تکیه صرف در دارایی‌های فرضاً راکت یک شرکت را نیز نمی‌توان ملاک کافی برای ارزش‌گذاری یک شرکت قرار داد و معمولاً بازار در دوره‌های مختلف بسته به احساسی که در آن برهه وجود دارد ممکن است که به هر کدام از این دو گزینه متمایل شود.

وی ادامه داد: کمااینکه در دوره‌های صعودی شاید یک شرکت کوچک بازار با دارایی‌هایی که قابل تجدید ارزیابی یا قابل فروش هستند ولو اینکه سودده نیز نباشد، مورد توجه بازار قرار بگیرد و بازدهی‌های چند صد درصدی یا بیشتر نیز داشته باشد و در دوره‌های رکودی بازار بالعکس شرایط به نحوی هست که P/E ملاک قرار میگیرد و شرکت‌های کوچک زیانده عموماً ریزش‌های سنگین به همراه دارند اما؛ شرکت‌های سودساز بزرگ بازار معمولاً کف‌سازی می‌کنند و از یک حدی پایین‌تر ریزش ندارند؛ بنابراین این موضوع به شرایط بازار و ذهنیتی که متأثر از آن سهامداران دارند بستگی دارد اما؛ از نظر شخصی من هر دو مهم است و در واقع با وزن دهی مناسب به هر بخش ما می‌توانیم یک سرمایه گذاری کم ریسک و پربازدهده را کسب کنیم.

این کارشناس بازار در خصوص مولفه‌های مهم ارزش منصفانه بیان کرد: ما هر چه جلوتر حرکت می‌کنیم در نگاهی که ذینفعان و بالاخص سهامداران نسبت به شرکت دارند و همچنین استاندارد‌های حسابداری بحث‌های مربوط به نیروی انسانی اینوویشن و دانشی که در شرکت هست ارزش بیشتری پیدا می‌کند. به نظر من این مسیر ادامه‌دار خواهد بود و بازار سرمایه با همه عقب ماندگی که در نگرش خودش نسبت به دارایی‌های ناملموس دارد، نیاز به تغییر هست و این تغییر در حال ایجاد است و البته من حس می‌کنم که سرعت حرکت ما بسیار آهسته است. ضمن اینکه خود سهامداران نیاز به آپدیت تفکر هستند. حتماً لازم است که سازمان‌ها و نهاد‌های مرتبط با بازار نیز در این زمینه ریل‌گذاری مناسب را انجام دهند تا بتوانیم از این بخش مهم از اقتصاد نیز حمایت لازم را داشته باشیم و بهره‌برداری مناسب را نیز انجام بدهیم.

میرزایی در پایان گتفگو در خصوص این موضوع که در روز‌های اخیر بیشترین میزان فروش با سهامداران عمده بوده بیان کرد: من به شخصه این موضوع را ملاک مثبت یا منفی خاصی نمی‌بینم برای اینکه لزوماً منافع شرکت‌های شبه دولتی با منافع بنگاه‌داری صرف هم راستا نیست و این اتفاق را در سال ۹۸ و ۹۹ شاهد بودیم که خیلی از این شرکت‌ها در قیمت‌های پایین اقدام به فروش و یا بعضاً در قیمت‌های بالا اقدام به خرید می‌کردند.

وی افزود: البته ممکن است در این مسیر تخلفاتی نیز باشد که حالا به شکل کد به کد مصطلح هست در بازار سرمایه اما؛ در مجموع به نظر من ملاک کافی نیست و شرکت‌های ارزشمندی که بحث دارایی‌های آن‌ها از چشم بازار در سال‌های اخیر دور مانده می‌توانند کماکان بر این موضوع مانور بدهند و حرکت‌های مثبتی را داشته باشند.

من حس می‌کنم تازه ابتدای راه هستیم و بازار با جدی‌تر شدن اقدامات مورد نیاز برای تجدید ارزیابی می‌تواند همچنان گام‌های مثبتی را به سمت صعودی شدن به همراه داشته باشد تا در نهایت به یک رقم تعادلی برسد. این موضوع را نیز اضاه کنم که که در ماه‌های آینده بحث‌های مربوط به تورم و نرخ ارز هم می‌توانند خودشان محرک مضاعفی برای ادامه رشد بازار باشند.

براساس این گزارش، روز سه شنبه در تالار صادراتی بورس کالای ایران ۱۰ هزار تن گوگرد گرانوله،۳۰ هزار تن گندله سنگ آهن،۳۹ هزار و ۴۶۰ تن قیر و ۵ هزار و ۵۰۰ تن شمش آلومینیوم عرضه می‌شود.

لازم به ذکر است، روز دوشنبه ۲۰ آذرماه نیز در تالار صادراتی بورس کالا ۲۶ هزار و ۶۵۰ تن قیر عرضه شد که در نهایت همان میزان محصول مورد معامله قرار گرفت.

وی افزود: برای سرمایه گذاری در منطقه آزاد انزلی سه دسته بندی را در نظر گرفتیم. یکی حوزه بندر، پسکرانه و بخش‌های پشتیبان بنادر است که به بسته‌های سرمایه گذاری تعریف شده تبدیل شده که شامل پست اسلکه ها، مخازن و ضامن انبار‌ها و سایر بخش‌های مرتبط با این حوزه است.

نیازی در این باره ادامه داد: بندر کاسپین یکی از بنادر و نسل‌های جدید بنادر به حساب می‌آید. در این بندر سرمایه گذاری‌های خوبی انجام شده و در آینده امیدوار هستیم سرمایه گذاری‌های بیشتری نیز انجام شود.

وی خاطرنشان کرد: در حوزه صنعتی نیز دو شهرک صنعتی فعال با حدود ۱۶۰ واحد صنعتی داریم که علاوه بر تامین نیاز‌های داخل برخی از واحد‌ها در حوزه صادرات فعالیت‌های خوبی انجام دادند. دیگری، شهرک صنعتی شماره ۳ است که در حال هماهنگی و آماده سازی زیرساخت‌ها با سرمایه گذاران هستیم.

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد انزلی بیان کرد: زون دیگر، تجارت، گردشگری و زون‌های مرتبط با این حوزه است. منطقه آزاد انزلی به دلیل لوکیشنی که دارد در بعضی از حوزه‌ها محدودیت مکانی کمتری دارد؛ بنابراین ما به دنبال واحد‌هایی هستیم که از نطر مکانی جای کمتری اشغال کنند، اما از نظر ارزشی، ارزش افزوده بالاتری را به وجود آورند.

وی درباره سرمایه گذاران خارجی توضیح داد: باید گفت که درحوزه سرمایه گذاری خارجی هماهنگی‌های خوبی انجام شده است. در بازار‌های هدف مانند حوزه بندر، کشور‌های CIS و روسیه سعی می‌کنیم با ترغیب ذینفعان و با حضور سرمایه گذاران و تجار به هدف مدنظر خود برسیم.

نیازی درخصوص اقدامات انجام شده در حوزه گردشگری عنوان کرد: غیر از طرح‌های خوبی که در منطقه اجرا شده چند طرح گردشگری دیگر براساس بضاعت منطقه در دست اقدام داریم. از جمله مجموعه اقامتی تماتیک. به عنوان مثال یک مجموعه جنگلی داریم که علاقمند هستیم در آن مجموعه اقامتی احداث کنیم.

مدیرعامل سازمان منطقه آزاد انزلی گفت: همچنین با هماهنگی نظام بانکی طرحی برای همه گردشگری و ایرانیان از مزایای گردشگری و تجارت منطقه طراحی کردیم که به بهره برداری رسید. این طرح کمک می‌کند بانک تامین مالی حضور گردشگران را برای همه افراد در منطقه فراهم کند و با حداقل سود ممکن و به صورت اقساطی با آن‌ها تسویه کند. این طرح، امکان حضور همه گروه‌های علاقه‌مند را در منطقه فراهم خواهد کرد. امیدوار هستیم با استاندارد بالا این طرح‌ها را به منصه ظهور برسانیم.