پیش بینی وضعیت بازار سرمایه
با وجود تورم سنگینی که اقتصاد کشور را در بر گرفته، بازار سرمایه در ماه‌های اخیر رشد چندانی نداشته و بیشتر در جا زده است.
علی قاسم نژاد عضو هیئت مدیره شرکت سبدگردان مانی در گفتگو با بورس نیوز، در این خصوص بیان کرد: نکته اینجاست که بازار سرمایه در سال ۱۳۹۹ نباید تا محدوده ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار واحدی رشد می کرد که بعد از آن به محدوده ۱ میلیون و ۱۰۰ هزار واحدی برسد و از این حرکت به عنوان سقوط بازار سرمایه یاد شود. شاید اگر بازار سرمایه در آن مقطع در محدوده ۱ میلیون و ۳۰۰ الی یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحدی قرار می گرفت و بعد از آن ریزش سنگینی متوجه این بازار نمی شد، حرکت های بعدی این بازار هم منطقی تر بود.
کارشناس بازار سرمایه ادامه داد: معتقدم بازار سرمایه اگر حرکت منطقی در پیش بگیرد تا پایان سال در محدوده ۱ میلیون و ۷۰۰ الی ۱ میلیون و ۸۰۰ هزار واحدی قرار خواهد داشت و نسبت P/E بازار ۶ و P/S بازار حدود ۱.۵ الی ۲ خواهد بود.نکته اینجاست که گاهی بازار ها بر اساس انتظارات تورمی رشد هیجانی و نامعقول تجربه می‌کنند و این رشد، بازار را از مدار منطق خارج می کند. مثال بارز این رفتار تاثیر انتظارات تورمی و دلار بالای ۳۰ هزار تومان در بازار سکه و شکل گیری حباب تقریبا ۱ میلیون تومانی سکه است. (گواهی سپرده سکه حدود ۸ درصد حباب دارد و البته برخی مقاطع این حباب تا ۱۵ درصد هم رسیده است)
وی اضافه کرد: بازار سرمایه در این سال ها معمولاً در سیکل های نزولی و صعودی قرار داشته و در حال حاضر این بازار بعد از یک فراز و فرود سنگین به نقطه تعادل رسیده است. این در حالی است که اقتصاد ما در این سال ها روند باثباتی نداشته و مرتب با مشکلاتی مثل تحریم، قطعی برق، قطعی گاز، محدودیت های صادراتی، انتقال ارز و... روبرو بوده و این تغییر مکرر قوانین در کشورمان که اصطلاحاً از آن به عنوان خودتحریمی نیز یاد می شود موجب شده بازار سرمایه هم حرکت با ثباتی نداشته و نوسانی معامله شود.
قاسم نژاد در معرفی مناسب ترین گزینه برای سرمایه گذاری گفت: در تحلیل بازارهای مالی مختلف برای سرمایه گذاری اگر مبنا بازدهی باشد، قطعاً بازار سرمایه با نگاه بلندمدت مناسب ترین گزینه برای سرمایه گذاری خواهد بود. اما نکته اینجاست که در تحلیل ها علاوه بر بازدهی، باید ریسک هر بازار را هم در نظر داشت و با در نظر گرفتن ریسک، شاید بازار سرمایه ما به رغم داشتن بالاترین بازدهی، مناسب ترین گزینه برای سرمایه‌گذاری نباشد. البته که محاسبه ریسک در بازاری همچون بازار مسکن یا ارز و طلا به راحتی امکان پذیر نیست. بازار املاک بازار نسبتاً کم ریسک تری محسوب می‌شود. اما نباید فراموش کرد که نقدشوندگی بازار املاک بسیار پایین است و شاید اشخاصی که قصد فروش ملک خود را داشته باشند، در شرایط رکودی ناچار به فروش ملک ۱۵ یا ۲۰ درصد پایین تر از قیمت هم شوند. حال آنکه بازار سرمایه، نقدشوندگی بالاتری نسبت به بازار مسکن دارد.
وی اضافه کرد: البته رشد بازار سرمایه از دو منظر یا محل خواهد بود؛ تورم و رشد اقتصادی. به عبارتی اگر در اقتصاد کشور تورم وجود داشته باشد، انتظار می رود شاخص بازار سرمایه هم متناسب با تورم رشد کند. با این وضعیت شرکتهایی که افزایش ظرفیت تولید داشته و هم در رشد اقتصادی سهم دارند و هم تورم را پوشش می دهند یا از مزیت نسبی در تولید برخوردارند، گزینه های کم ریسک تری برای سرمایه گذاری در بازار سرمایه محسوب می شوند. مثلاً صنعت پتروشیمی و کانه های معدنی در کشور ما از مزیت نسبی برخوردار است. صنعت فولاد نیز به سبب برخورداری از انرژی نسبتاً ارزان قیمت از مزیت نسبی برخوردار است. در غیر این صورت، فولاد ما مزیت نسبی ندارد و به عنوان مثال شرکتی همچون ذوب آهن اصفهان از منظر تولیدی زیانده بوده و شاید هرگز سودی برای تقسیم نداشته باشد. برخی شرکت های خدماتی و غذایی هم به دلیل جمعیت ۸۰ میلیونی در کشور از نوعی مزیت نسبی برخوردار هستند. اما به طور کلی می توان گفت تمامی شرکت های بورسی با تورم رشد می کنند و شرکت هایی که از مزیت نسبی برخوردار هستند، رشد سریع تری را تجربه می کنند. البته با توجه به شرایط تحریمی، رشد اقتصادی معناداری در کشور ما وجود ندارد و نمی توان روی رشد قیمت سهام تحت تاثیر رشد تولید حساب چندانی باز کرد.
